Sanırım Eiffel Kulesini duymayan veya fotoğrafını görmeyen yoktur. Belki de birçok kişi yerinde görmüş ve önünde bir fotoğraf çektirmiştir. Fransa’nın en önemli sembollerinden birisi olan ve dünyanın en güzel mimari yapılarından birisi kabul edilen kule yılda yaklaşık 8.000.000 turistin ziyaret ettiği önemli bir cazibe merkezi.
1887-1889 yılları arasında bir demir fuarına sembol olması için yapılan 275 metre yüksekliğindeki demir kule inşaatında 3.000 işçi tarafından 26 ay boyunca 10 ton ağırlığında 18.038 adet demir parça 2,5 milyon perçinle hiç iş kazası olmadan bir araya getirildi. Günün şartlarında 8 milyon Frank’a mal olan kulenin masrafları ziyaretçilerden alınan giriş ücretleri ile ilk 3 yıl içinde çıkartıldı.
1909 yılında sökülmesi planlanan kule, o yıllarda iletişim araçlarındaki hızlı gelişmelere paralel olarak yüksek binaların büyük avantajlar sağlaması nedeniyle sökülmesinden vazgeçildi. Ancak 1925 yılında Paris Belediyesinin bakım masraflarını karşılayamaması nedeniyle sökülmesi ciddi olarak gündeme geldi.
Sökülme konusunun gündeme gelmesi ile dolandırıcılar birkaç kez kuleyi sahte evraklar ile hurda fiyatına satma girişiminde bulunsalar da her defasından yakalanmışlar.
İlerleyen yıllarda sökülme konusu birkaç kez gündeme gelse bile para basan bu kulenin sökülmesinden vaz geçilmiş ve daha sıkı bakım kriterleri ile kulenin ayakta kalmasından yana kararlar verilmiş.
Kulenin sökülmesi her konuşulduğunda ise en önemli tartışma konusu kulenin en güvenli şekilde nasıl söküleceği ve parçaların nasıl değerlendirileceği olmuş. Konunun uzmanları teknik açıdan farklı çözümler önerirken sayısız girişimci kulenin hiçbir ücret almadan sökümüne talip olmuşlar. Tabi tek şartları parçaların kullanımında ticari olarak değerlendirme haklarının kendilerinde olması.
Kulenin sökümüne talip olan girişimcilere kule demir parçalarını ne yapacakları sorulduğunda ise ilginç cevaplar gelmiş.
Müze kurup parçaları sergilemeyi düşünenler, parçaları hurda olarak satmayı düşünenler, antika olarak saklayacağını söyleyenler, başka bir yerde arazi satın alarak kuleyi aynı şekilde oraya kurmak isteyenler gibi ilginç girişimci fikirleri ortaya konmuş.
Aradan yıllar geçtikten sonra Fransa’da yerel bir televizyon kanalı sökülme fikirlerinden esinlenerek bir yarışma programında izleyicilerine “Eiffel Kulesini kaça satın alırsınız” diye bir soru yöneltmiş.
Gerek sokak röportajları gerek se stüdyo katılımcıları ile en iyi fikri bulmaya çalışan televizyon kanalı enteresan fikirler ile karşılaşmış.
Vatandaşlara yöneltilen sorulara alınan ortalama cevaplar:
“neden satıyorsunuz”
“ülkemiz için büyük kazanç kapısı”
“bence bu şekilde kalması daha akılcı”
“bir fizibilite yapmam gerekir, işçilik maliyeti, depolama vb. maliyetleri bilmem gerekir.”
“söktükten sonra tekrar başka yere kurmak için yer tahsis edecekmisiniz?”
“parçaları nereye taşıyacağız”
Sorulan soruya karşılık daha açık bilgiler isteyen katılımcılar yanı sıra hiç düşünmeden bir milyon eurodan birkaç yüz milyon euroya kadar fiyat veren girişimciler yanı sıra soruyu saçma bularak cevaplamayanlar da çoğunluktaymış.
Bu yazıyı yazarken daha geniş bilgi edinmek için internette tarama yaparken farklı girişimci konuları olup olmadığını taradığımda “Eiffel Kulesini satışını çok masum bırakacak sorular ile de karşılaştım. İşte birkaçı:
“Missipi Nehrinden akan suyu nasıl ticari olarak değerlendirirsiniz?”
“Ülkedeki tüm benzin istasyonlarını kaça satın alırsınız?”
“Ülkedeki kitabevlerini nasıl kazançlı hale getirirsiniz”
Girişimci ve inovatif fikirlerin geliştirilmesi için giderek uç konulara doğru giden ve düşünce sınırlarımızı zorlayan bu tarz bir soru size yöneltildiğinde siz ne cevap verirsiniz?
Güzel ve bol kazançlı günler dileklerimle.
İsmail Hakkı Kavurmacı